Roadtrip to: Polen

De eerste dag dat je op reis gaat is vaak niet zo bijzonder (tenminste bij ons niet) Toch probeer ik er op zo'n dag wat van te maken. Vooral omdat ik behoorlijk zenuwachtig kan worden voor het vliegen. Vliegen is namelijk nog steeds mijn minst favoriete ding om te doen & daarom gaat er vaak een heel ritueel bij mij vooraf waaronder mezelf iets lekkers als gebak of een snoepje geven voor het geval '' het mijn laatste maaltje is'' Belachelijk natuurlijk! want hoe groot is die kans? en toch blijf ik het doen. Waarschijnlijk geeft dat ritueel mij het gevoel dat het vliegtuig dan pas veilig is. Het is natuurlijk onzin maar inmiddels heb ik het vanaf dag 1 gedaan en voelt het als 'het lot tartten' als ik daar nu in eens mee zal stoppen.
De laatste paar keer dat ik heb gevlogen ging het eigenlijk best wel goed. Het opstijgen blijft nog wel een dingetje maar zo lang manlief naast mij zit en zegt dat alles goed is zal het ook wel goed zijn.
Deze ronde liep de situatie iets anders. Manlief zat niet naast me maar voor me...

Naar schiphol

We konden lekker '' uitslapen''. De  wekker ging pas om 09:00 uur want de vlucht vertrok pas na half 4. Jammer van de dag maar stiekem ook wel lekker. Tot tegenstelling van de voorgaande vluchten had ik nu echt geen last van zenuwen. Geen last van rare dromen over vliegtuigen die neerstorten of paniekaanvallen. Wat ga je dan rustig op pad zeg.
Uiteraard zou ik geen Zoë heten als er niet de nodige 'shit ik mag niet teveel meenemen' inpak stress bij zou komen.... Wat is reizen toch leuk! Om 11:30 uur vertrokken we naar het treinstation. Om 12:00 uur checkte we in en om 13:15 uur stonden we op Schiphol.
Het inchecken ging best snel en binnen 20 minuten (inc. plaspauze) waren we achter de doane en waren we opzoek naar lunch.
Voorheen kozen we gewoon een tentje wat de meeste keuze had aan lekkere & gezonde dingen maar sinds ik een aantal weken geen gluten meer eet was het nu echt even zoeken. Na 3 keer heen en weer gelopen te zijn vond ik het wel mooi geweest en vond ik dat La Place wel een perfecte tent zou zijn. Je kon immers bij hun je eigen salade maken.

Normaal ben ik niet zo van het 'burnen' van eettentjes maar voor iemand met een gluten allergie of intolerantie is La Place op Schiphol echt een shit tent! Ik kon de meest karige salade voor de meest belachelijk dure prijs nemen want meer was er niet. De meeste salades waren doordrenkt in saus waarvan ik geen idee had wat er in zat & ben uit eindelijk met een klein bakje droge sla, tomaat, wortel en wat droge aardappelen voor in totaal ruim €12,- (!!!) weggegaan.

Gelukkig vonden we daarna een sapjes bar waar ze los fruit verkochten & fastfood keten LEON die glutenvrije vega(n) snacks en maaltijden verkochten. Dat was echt mijn redding. Ik ging het vliegtuig in met een banaan en 2 ''healthy'' (want ik weet niet wat er in heb gezeten) bars.

Het vliegtuig in..

De tijd vloog echt voorbij en voor we het wisten zaten we al in het vliegtuig. Tijd om te vertrekken... We vlogen met een cityhoppper van de KLM.
Toch kwam er wat gezonde spanning in me op. Elke keer gaat het steeds beter maar toch blijf ik altijd wel een beetje nerveus. Het bleek dat manlief en ik geen stoelen naast elkaar maar achter elkaar hadden. 'Oke, geen probleem. Dat kan ik!' dacht ik bij mezelf. Het opstijgen blijft bij mij toch wel het meest spannendst en toen we eenmaal opstegen zat ik toch wel wat vast genageld aan m'n stoel.
Vanwege het weer hadden we wat turbulentie en zakte we zo nu en dan een beetje heen en weer & naar beneden. Ik kon wel janken! (oké stiekem liep er ook echt een traan van angst over m'n wang, ik wilde me alleen niet laten kennen) de Stuart vroeg vanuit zijn zitplaats of alles goed ging (duimpje naar beneden of duimpje omhoog?) ik kon nog wat flauwtjes ja knikken en probeerde maar niet meer zijn kant op te kijken. (Ik kijk altijd naar de gezichtsuitdrukking van een Stuart om zeker te weten dat alles goed gaat) Toen we eenmaal de riemen weer los mochten maken, kwam hij nog even langs met een glaasje water om uit te leggen dat we wat lichte (echt serieus lichte??) turbulentie hadden vanwege het weer en dat het nu over is. Als er wat zou veranderen zou hij het me laten weten.

Echt waar.. Hoe aardig is dat!? Dat stelde me echt zo verschrikkelijk gerust! Super fijn was dat... (#dankbaar)
Grappig dingetje aan dit verhaal: Manlief heeft geen seconde door gehad wat er achter hem gaande was. Toen hij later in Polen zei dat het volgens hem allemaal wel goed met mij was gegaan moest ik heel hard lachen en heb ik hem alles maar verteld. En inderdaad hij had niets in de gaten gehad...

Later kwamen ze nog met de kar voor wat te eten en drinken. Ik kreeg een wrap maar omdat deze gluten bevatte heb ik hem aan manlief gegeven. De Stuart zag dat & kwam toen weer teug met de vraag of ik een allergie had. Ik legde uit dat ik momenteel niet zo goed op gluten ga en deze daarom liever vermijd. Ik kreeg toen nog iets anders aangeboden (echt waar, hoe lief!) maar dat hoefde van mij niet ( ik had immers al een banaan en 2 bars op)

Op de terugweg had ik dit zelfde ''probleem'' toen ook. Toen kregen we een cake-je aangeboden maar vanwege de gluten heb ik die toen ook weer weggegeven. Later kwamen ze nog eens langs met een snack en kreeg ik een extra zakje pinda's omdat dat het enige was wat geen gluten bevatte. Echt ontzettend aardig! Goed personeel die KLM. #tevredenklant