De ochtend:
Ik was net een dagje uit de nachtdienst en nog niet helemaal omgeschakeld. De avond ervoor ging ik dus laat naar bed en stond ik voor mijn gevoel (10 uur) ''vroeg'' op. Ik had ook nog zoo geen zin om mijn bed uit te gaan... laat staan 10 kilometer hardlopen.
Na een stevig ontbijt van 4 boterhammen met nutella <3 Ging ik twijfelen of ik wel moest gaan. Ik was moe en moest de volgende dag alweer de nachtdienst in. Is dit wel verstandig?
Onderweg:
Uit eindelijk besloot ik toch maar te gaan, ik verliet het huis was laat met het idee dat als ik de start net zou missen er geen man over boord was en ik dan weer rustig naar huis zou gaan.
Ik haalde de start maar net...
En toen.... Gaan met die banaan:
Het startschot klonk en langzaamaan kwam de meute in beweging. Ik had een lekker muziekje op gedaan en toen ik eenmaal over de startstreep was spurtte ik meteen weg. Ik haalde behoorlijk wat mensen in. Al snel keek ik op mijn horloge en een beetje teleurgesteld ''berekende'' ik al dat een nieuwe PR lopen er niet in ging zitten vandaag. Nou ja , dan maar niet..
Al gauw kwamen de bordjes vijf en zes kilometer voorbij en in tijden van 32 minuten. Hmmm dacht ik nog.. gaat het dan toch nog wat worden vandaag? En ik versnelde wat.
Het scheelde dat het parcours op het einde het zelfde was als vorig jaar. Bij de laatste kilometer wist ik dus dat ik nog even flink moest door lopen want inmiddels zat een PR er zeker wel in!!
De laatste sprint trok ik vlak voor de finish. Helemaal buiten adem klikte ik meteen mijn horloge uit en keek ik gauw naar de tijd. En ja hoor! Ik liep een nieuw persoonlijk record van 56:57 minuten op de 10 kilometer. Maar liefst ELF(!) minuten sneller dan ik vorig jaar liep in de kikarun en mijn vorige record van 4 maanden terug verbeterd met dik 1 minuut & 20 seconde. Ben ik even blij dat ik toch geweest ben ;-)